ในขณะที่การไล่ล่าและการทำซ้ำของป่าดงดิบทำให้เธอยอมทำผิดซึ่งเป็นวิญญาณของผู้พิทักษ์ป่าไม้ถูกบังคับให้ต้องจัดการกับลูกของเขาตงคำในขณะที่เพื่อนหนุ่มของตงกัมไปกาก้าเพื่อสาว Vittaya Porn วิทยาชอบนักออกแบบโครงสร้าง Trai
ที่ไปเมืองเพื่อเตรียมการพัฒนาเขื่อน เมื่อเขื่อนสร้างเสร็จแล้วเมืองก็ท่วมท้นและวิทยาศาสตร์ก็ถูกดึงออกมาเพื่อกำจัดต้นไม้ทุกต้น เช่นเดียวกับต้นไม้ Takhian
ขนาดใหญ่เมื่อเขาเริ่มงานของเขาโอกาสที่น่ากลัวเริ่มเกิดขึ้นกับทุกคนที่อยู่ใกล้เขารวมถึงเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ของเขาที่กลายเป็นเจ้าหญิงที่กำลังหลับอยู่ “นางตะเคียน” a เลือกปลูกต้นขั้วอีกครั้งเพื่อสนองจิตวิญญาณของ Takhian
และต้องการหยุดความลุ่มหลงในภาพยนตร์อนาจาร ไม่ว่าในกรณีใดอันตรายที่ซ่อนอยู่ยังคงอยู่ในป่าไม้ โลตัสเป็นผู้ปฏิบัติงานหลัก ปลูกต้นไม้ในพื้นที่ชนบทที่ใหญ่กว่าแห่งหนึ่ง แม้ว่าจะมีข้อมูลเพียงเล็กน้อย
แต่ด้วยรูปลักษณ์ที่ดึงดูดสายตาของผู้สังเกตการณ์ดังนั้นการมีคนงานชายในมิติที่คล้ายคลึงกันทั้งในและนอกโรงงานอุตสาหกรรมบุคคลจำนวนมากให้ความสำคัญกับเธอ แต่เธอไม่เคยสนใจใครเลยจนกระทั่ง
เขาได้พบและรู้จักพิมานเจ้าหน้าที่ฝ่ายการผลิตของสายการผลิตที่มีโอกาสก้าวหน้าต่อมาเธอได้อุทิศความรักและหัวใจของเขาต่อไปอย่างไรก็ตามหลังจากมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง Piman ก็นำภาพลึกลับของเธอมาสองภาพ
สหายของพิมานที่เห็นพลานุภาพแสดงให้เห็นถึงความหิวโหยของเธอสำหรับการคบหาสมาคมกับเธอ

ทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยและสำนึกผิดต่อกิจกรรมของพิมาน แต่ไม่ก่อนที่เธอจะได้รับการชี้แจงจากพิมานถูกส่งไปควบคุมโรงงานแปรรูปที่องค์กรได้ไปถึงดินแดนเป็นระยะเวลาอย่างสิ้นหวัง
ในระหว่างนี้สายการผลิตได้ประกาศการมาถึงของคนงานจำนวนมากในแผนกที่เธอกำลังทำอยู่
โดยการยืนยันว่าประเทศห่างไกลไม่ได้สร้างองค์กรดังนั้นจึงคาดหวังว่าจะลดการแบ่งรุ่นออกเป็นกลุ่มของเส้นใยบัวที่มีชะตากรรมที่คล้ายกันพยายามที่จะรักษาตำแหน่งอื่นให้ทำบุคคลบางคนยอมรับงานใหม่ที่จ่ายน้อยลง
บางคนมีเงินสดที่จะเก็บไว้บางคนไปวางทรัพยากรลงในตลาด อาจเป็นไปได้ว่าสำหรับใยบัวซึ่งไม่มีเงินสดเหลือเพราะการส่งค่าจ้างให้กับผู้ปกครองและน้องสาวในพื้นที่ต่าง ๆ เป็นประจำในครั้งสุดท้ายที่กล่าวถึงเธอไม่สามารถติดต่อบ้านได้
บัวจึงออกเดินทางกลับบ้านห้วยน้ำหอม ซึ่งเป็นประเทศที่ห่างไกลไม่สะดวกการขนส่งเพียงเพื่อระบุว่าผู้ปกครองและน้องสาวทั้งสองได้เตะถังของโรคร้ายและอุบัติเหตุในระหว่างนี้
จะเป็นโรงพยาบาลสุดท้ายสำหรับคุณดังนั้นพยายามติดต่อพิมานอีกครั้งอย่างไรก็ตามไม่มีสัญญาณตอบสนองเหมือนในอดีต ไม่สามารถบอกตัวเองผิดได้อีกต่อไปว่าพิมานรักเธอจริง ๆ
ดังนั้นเลือกที่จะผูกคอของเขาที่ต้นไม้ตะเคียนใหญ่ใกล้กับสถานที่ฝังศพของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเมืองก่อนใยบัวจะเตะถังภาพของวิสัยทัศน์สุดท้ายเป็นภาพ
เธอเคยสร้างความเสียหายและดำเนินการสิ่งมีชีวิตมากมายเมื่อพวกเขาเป็นเด็กและรูปภาพที่ทำให้ผู้อื่นผ่านไปในเส้นทางที่แตกต่างกันในอดีตที่อยู่ไกลจากหลายประเทศ แต่ใยบัวไม่เข้าใจว่านั่นคือกรรมที่ทำลายชีวิตของคุณด้วยการฆ่าตัวตาย
เนื่องจากบุคคลที่เธอคิดถึงตลอดเวลาคือพิมานในวันต่อมาจึงพบร่างของใยบัว ชาวเมืองในเวลาต่อมาได้ทำหน้าที่บริการที่ระลึกตามที่ระบุโดยศุลกากรความเชื่อมั่นและบริการทางศาสนา “Takien”
ด้วยการทำผ้าคลุมเพื่อทำบุญถวายผ้าของบังสุกุลให้กับเทพผู้ออกไปเผชิญหน้ากับร่างกายคนเดียวในสุสานท่ามกลางความมืดมิดในเวลากลางคืนจากนั้นก็ปกคลุมร่างของใยบัวใต้ต้นทาเคียนซึ่งเธอใช้ในการแนบลำคอของเขา สู่ความตาย
ข้างลำคอของเธอที่ถูกมัดไว้ด้วยกรรมและความยึดมั่นในจิตใจของความรู้สึกก่อนที่จะเตะในถังไฟเบอร์ของดอกบัวนั้นถูกคิดว่าเป็นสัตว์ร้ายที่ไว้วางใจได้ว่าพวกที่รักจะอยู่ในภูมิภาคที่พวกมันถูกผูกไว้
ร่วมกับความอดอยากตั้งแต่เมื่อชีวิตไม่เคยสร้างความชอบธรรมให้กับนักบวชหรือเสนอความช่วยเหลือการมีใยบัวเพื่อส่งต่อไปยังชาวบ้านเพื่อช่วยทำบุญอุทิศตนเพื่อการกุศลและด้วยวิธีนี้กลายเป็นความหวาดกลัวสำหรับผู้อยู่อาศัย
ใครมีเสน่ห์ในเมืองห้วยน้ำหอมไม่ต้องทำให้แย่ลง แต่ไม่มีใครสามารถบรรลุถึงคุณค่าของห้องซึ่งผู้อยู่อาศัยถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญลึกลับที่ดีที่สุดและต้องใช้เชือกผูกติดกับตาและกล่องและเล็บที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นดอกบัวทำจากเสน่ห์ยังคงต้องถอน
เมื่อถึงเวลาที่ต้องต่อสู้กับใยบัวปฐมภูมิพิมานอาจรู้สึกว่าเป็นใยบัวในฐานะผู้หญิง นั่นน่าจะผ่านเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เขาเพิ่งผ่านไป แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความรักที่มีต่อเส้นใยบัวแม้กระทั่งในเวลานั้นผ